ĆWICZENIA STYMULUJĄCE ROZWÓJ ANALIZATORA WZROKOWEGO
Percepcja wzrokowa to zdolność rozpoznawania i różnicowania bodźców wzrokowych oraz umiejętność ich interpretowania przez odniesienie do poprzednich doświadczeń. Zaburzenia lub opóźnienia rozwoju analizatora wzrokowego wymagają intensywnych oddziaływań terapeutycznych, które powinny obejmować ćwiczenia:
- analizy i syntezy wzrokowej – czynności rozkładania całości materiału wzrokowego na poszczególne elementy składowe oraz scalania tych elementów w całość;
- umiejętności organizowania spostrzeżeń wzrokowych – zdolności składania w całość określonego obrazu, z uwzględnieniem elementów zasadniczych budujących ten obraz oraz elementów szczegółowych;
- orientacji przestrzennej – zdolności spostrzegania stosunków przestrzennych;
- koordynacji wzrokowo – ruchowej – współdziałanie funkcji wzrokowych i ruchowych, które umożliwia wykonywanie precyzyjnych ruchów rąk pod kontrolą wzroku;
- spostrzegania bodźców abstrakcyjnych – wzrokowej analizy i syntezy wzorów abstrakcyjnych np. mozaiki;
- pamięci wzrokowej – zdolności do zapamiętywania, przechowywania i przypominania informacji „widzianych”;
Lp. |
Rodzaj ćwiczeń |
Przykłady ćwiczeń |
1 |
Analiza i synteza wzrokowa |
- odnajdywanie na obrazku sytuacyjnym konkretnego przedmiotu, zaprezentowanego na pojedynczym obrazku „pokaż mi, gdzie jest taki sam jak ten”, - odnajdywanie figur ukrytych na obrazku „na tym obrazku schowało się 10 kwadratów, znajdź je i pokaż”, - odnajdywanie liter ukrytych na rysunku „na obrazku ukryte zostały różne litery, poszukaj ich i pokaż”, - dorysowywanie brakujących elementów na rysunku np. promieni słońca, płatków kwiatka;
- układanie klocków konstrukcyjnych według wzoru, - układanie nakładanek koralikowych, - składanie obrazka (tematycznego, atematycznego) z części, rozcinanego w obecności dziecka, - składanie pociętych liter;
- układanie wzorów tematycznych z figur geometrycznych (np. słoneczko, domek); - układanie wzorów atematycznych z klocków geometrycznych, patyczków, według wzoru; - przeplatanie sznurowadła w dziurkowanej płytce według wzoru; - układanie liter ze sznurka „ułóż tak samo, jak ja”;
- kończenie rozpoczętego rysunku według wzoru (np. deszcz z chmurki); - przerysowywanie na siatce kratkowej postaci; - rysowanie po śladzie figur geometrycznych; - odwzorowywanie figur geometrycznych „pokażę ci obrazek, narysuj na kartce taki sam, jak mój”;
- rysowanie po śladzie szlaczków; - kończenie rozpoczętego szlaczka; - rysowanie po śladzie liter;
|
2 |
Organizowanie spostrzeżeń wzrokowych |
|
3 |
Spostrzeganie stosunków przestrzennych |
|
4 |
Spostrzeganie bodźców abstrakcyjnych |
|
5 |
Koordynacja wzrokowo - ruchowa |
|
6 |
Pamięć wzrokowa |
|
Źródło: „Terapia ucznia w ramach indywidualizacji nauczania”, M. Walkowiak, A. Wrzesiak, D. Szwugier, Łódź 2011